شرایطی که با ADHD وجود دارد

شرایطی که با ADHD وجود دارد

Blog Article

سایر اختلالات روانی و رشدی در نیمی از کودکان مبتلا به ADHD وجود دارد. تشخیص این موارد از ADHD دشوار است زیرا اغلب علائم همپوشانی دارند. شایع ترین اختلالات همزمان شامل ناتوانی های یادگیری، اختلالات رفتار مخرب (اختلال نافرمانی مقابله ای [ODD] و اختلال سلوک [CD])، اضطراب، و اختلالات خلقی (افسردگی یا اختلال دوقطبی) است. ADHD همچنین می تواند با اختلال طیف اوتیسم همراه باشد.

درمان بیماری های همزمان ممکن است نیاز به دارو داشته باشد. درمان های رفتاری یا روانی اجتماعی نیز ممکن است توصیه شود. یک کودک با یک بیماری همزیستی معمولاً نیاز به مراقبت از یک متخصص دارد (به عنوان مثال، روانپزشک، روانشناس کودک یا متخصص اطفال رفتاری رشدی، روانشناس اعصاب کودکان، متخصص مغز و اعصاب کودکان).

اختلالات یادگیری  -  اختلالات یادگیری در 20 تا 50 درصد از کودکان مبتلا به ADHD رخ می دهد و ممکن است باعث ایجاد مشکل در عملکرد در مدرسه شود. مراقبان باید با معلم و/یا مشاور مدرسه کودک مشورت کنند اگر کودک آنها در خواندن، املا یا حساب مشکل دارد.

اختلالات رفتار مخرب  -  اختلالات رفتاری مخرب شامل ODD و CD است و تا 40 درصد از افراد مبتلا به ADHD را تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که همه کودکان و نوجوانان می توانند در برخی مواقع رفتارهای مخرب از خود نشان دهند، افراد مبتلا به ODD یا CD به طور مکرر و در مدت زمان طولانی تر از آنچه که معمولاً انتظار می رود، این گونه رفتار می کنند.

ODD اغلب باعث ایجاد الگویی از مشاجره با بزرگسالان، عصبانیت های مکرر و امتناع از پیروی از قوانین در مدرسه یا خانه می شود. CD شکل شدیدتری از ODD است که شامل الگویی از شکستن عمدی قوانین در حالی که سعی می شود از گرفتار شدن خودداری شود. دروغ گفتن یا دزدی؛ و رفتارهای تهاجمی که اموال، افراد یا حیوانات را تهدید یا به آنها آسیب می رساند.

اضطراب و اختلالات خلقی  –  اضطراب و اختلالات خلقی شامل افسردگی، اضطراب و اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی) می شود. (به «آموزش به بیمار: افسردگی در کودکان و نوجوانان (فراتر از اصول)» و «آموزش به بیمار: اختلال دوقطبی (فراتر از اصول)» مراجعه کنید .)

چه زمانی باید به دنبال کمک بود

مراقبانی که مشکوک هستند که فرزندشان ADHD دارد باید با معلم کودک و/یا کارکنان مدرسه صحبت کنند. این می تواند به مراقبان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا کودک با رفتار در بیش از یک موقعیت (مثلاً در خانه و مدرسه) مشکل دارد یا خیر.

قدم بعدی این است که یک قرار ملاقات با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک بگیرید. ارائه‌دهنده کودک را ارزیابی می‌کند و تعیین می‌کند که آیا آزمایش یا ارزیابی بیشتر مورد نیاز است یا خیر، و آیا ADHD یا شرایط دیگری دلیل احتمالی علائم است. آوردن سوابق مدرسه به قرار ملاقات ممکن است به ارائه دهنده کمک کند تا درک واضح تری از وضعیت کودک داشته باشد. بیش از یک ویزیت، گاهی اوقات با پزشک دیگر، اغلب قبل از تشخیص ضروری است.

پس از تشخیص و شروع درمان، مراقب، معلم و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به نظارت بر کودک ادامه می دهند تا مطمئن شوند که درمان موثر است و تشخیص درست است. در صورت عدم مشاهده بهبودی ممکن است ارجاع به یک متخصص اطفال رفتاری رشدی یا روانپزشک کودک توصیه شود. ارزیابی بیشتر گاهی لازم است.

Report this page